Bij moderne bouw wordt er gebruikgemaakt van verticale houten of metaal spanten. Ze zijn op vastgestelde intervallen geplaatst om muuroppervlakken te ondersteunen. In huizen zijn deze belangrijke structurele onderdelen meestal 16 tot 24 inch uit elkaar geplaatst. Hun juiste identificatie is echt belangrijk. Het helpt je zware dingen zoals planken, TVs of kasten veilig op te hangen. Bovendien voorkomt het dat je de elektrische systemen en leidingen die in de muren verstopt zitten beschadigt. Verschillende muurmateriaalen, zoals gyproc, pleister en beton, vereisen verschillende methoden om de spanten te vinden.
Tegenwoordig gebruiken moderne scannertools verschillende sensortechnologieën. Ze kunnen dichteverschillen binnen wandholtes opsporen. Capaciteitsgebaseerde sensoren kunnen veranderingen in de diëlektrische constante detecteren, en magnetische sensoren kunnen ijzerhoudende metalen onderdelen vinden. Sommige professionele modellen gebruiken zelfs thermische beeldvorming om de warmtepatronen van sanitaire installaties te zien. Het kalibratieproces verschilt afhankelijk van de samenstelling van de wand. Dus, gebruikers moeten rekening houden met de oppervlakmaterialen, van regulier gyproc tot geluidsafstandsisolatielaag.
Een constante druk handhaven en horizontaal op een consistentie manier over de muuroppervlak bewegen kan echt de betrouwbaarheid van steunpunt detectie verbeteren. Begin met scannen bij elektrische uitlaatgebieden. Deze zijn meestal rechtstreeks aan verticale steunpunten bevestigd. Meerdere passes maken om je bevindingen te dubbelchecken is een goed idee, vooral in muren met oude bouwmethoden of vreemde frame patronen. Je moet ook denken aan milieu factoren zoals de luchtvochtigheid en de oppervlakte temperatuur om de beste prestaties van de sensoren te krijgen.
Voordat je begint te boren, gebruik altijd niet-invasieve methoden om de detectieresultaten te bevestigen. Volg een driestapsverificatieproces. Combineer elektronisch scannen met handmatig controleren. Als het mogelijk is, bekijk de bouwtekeningen van het gebouw om te weten waar de leidingen lopen. Markeer vrijwaringszones rondom de geïdentificeerde elektrische leidingen en waterleidingen. Dit voorkomt dat je ze per ongeluk doorboort tijdens de installatie.
Wanneer je geen toegang hebt tot elektronische apparaten, zijn traditionele handmatige methoden nog steeds nuttig. De tik-testmethode bestaat uit luisteren naar verschillende geluiden op de wandoppervlakken. Je moet goed kunnen luisteren om het verschil tussen holle en volle gebieden te horen. Zeldmetaalmagneten kunnen schroeven of spijkers vinden die de gyproc muur vastmaken aan de latwerk achterin. Deze methoden zijn erg nuttig in oudere gebouwen met oneffen bouwpatronen die elektronische sensoren misschien zouden verwarren.
Kies de juiste bevestigingsmaterialen op basis van hoeveel gewicht je moet dragen en het type muurmateriaal. Neem maatregelen om het muuroppervlak te voorkomen dat het breekt wanneer je boort. Voor zware voorwerpen, verbind met meerdere steunberen en gebruik horizontale ondersteuningsbeugels. Onthoud, gebouwen kunnen veranderen in de loop van de tijd, vooral in gebieden met aardbevingen of waar de fundering zich settelt. Dus, neem altijd dit potentiële structurele beweging mee in overweging.
Foutieve meetwaarden komen vaak voor in muren met veel isolatie of meerdere lagen. Thermische bruggen kunnen valse signalen geven in buitenmuren. Als je onbestendige resultaten krijgt, gebruik dan andere detectiemethoden om te cross-checken. Noteer de succesvolle detectiepatronen. Dit zal nuttig zijn voor toekomstige projecten in complexe muuromgevingen met vreemd houtwerk of toegevoegde leidingen.
EN
CH
Nieuws